LTC
قیمت، خرید و فروش ارز لایت کوین

زمان مطالعه: 10 دقیقه

لایت کوین به عنوان اولین رمزارز جایگزین در نظر گرفته می شود. این ارز دیجیتال در تاریخ 13 اکتبر سال 2011 شروع به کار کرد تا نقره ای برای طلای بیت کوین باشد. همچنان نیز به عنوان یکی از بزرگ ترین رمزارزهای همتا به همتا از نظر ارزش بازار شناخته می شود. لایت کوین از تکنولوژی بلاکچین برای ردیابی همه تراکنش ها در یک لجر غیرمتمرکز و عمومی استفاده می کند.

درست مانند بیت کوین (BTC)، لایت کوین نیز در یک بلاکچین منبع باز اجرا می شود که تحت کنترل هیچ مرجع مرکزی نیست. هر اپراتور لایت کوین یک کپی از هر بلاکچین را در اختیار دارد تا مطمئن شود تراکنش های جدید مغایرتی با تاریخچه تراکنش های او ندارند و ماینرها با گنجاندن آن ها در بلاک های جدید استخراج شده، به پردازش بلاک های جدید کمک می کنند.

هم بیت کوین و هم لایت کوین را می توان استخراج کرد، که منجر به ایجاد بلاک های یتیم می شود. بلاک های یتیم وقتی به وجود می آیند که دو ماینر یک بلاک را در زمان تقریبا مشابه با هم استخراج کنند. در اینصورت، در ابتدا زنجیره هر دو را می پذیرد، اما بعد یکی را رد می کند. سگویت (SegWit) به منظور محدود کردن تعداد بلاک های یتیم ایجاد شده ناشی از محدودیت در زمان تایید بلاک استفاده می شود.

مبادلات اتمی یا اتمیک سواپ یکی دیگر از مفاهیمی است که در لایت کوین به کار گرفته می شود. این مفهوم قابلیت تعامل را به بلاکچین اضافه می کند و امکان معامله چندین رمزارز بدون نیاز واقعی به مبادله آن ها را فراهم می کند.

لایت کوین و بیت کوین چند تفاوت کلیدی با هم دارند. تراکنش های در لایت کوین سریع تر انجام می شوند و به صورت گسترده تری عرضه می شود. لایت کوین از یک الگوریتم هشینگ متفاوت استفاده می کند که در آن ماینینگ برای همه ماینرها به یک اندازه است و همین تفاوت ها باعث موفقیت لایت کوین شده اند. طی سال های اخیر، لایت کوین یکی از برترین رمزارزها بوده است.

آیا لایت کوین واقعا غیرمتمرکز است؟

هیچ مرجع مرکزی نمی تواند دارایی شما در لایت کوین را مسدود کند زیرا کاملا یک شبکه غیرمتمرکز است. تنها کاربران کنترل و تصمیم گیری در مورد دارایی خود را در اختیار دارند.

در نتیجه، می توان از لایت کوین به عنوان یک سیستم پرداخت همتا به همتا (P2P) بدون نیاز به واسطه در سراسر جهان استفاده کرد. همچنین، می توان از آن به عنوان بخشی از سبد ارزهای دیجیتال استفاده کرد.

اما آیا لایت کوین امنیت بیشتری نسبت به بیت کوین دارد؟ قطعا همین طور است! از آنجایی که هیچ کس فورک لایت کوین را بدون حفاظت رله انجام نمی دهد، به احتمال زیاد امنیت بیشتری نسبت به بیت کوین دارد. با این وجود، نقدینگی برای موسسات توسعه یافته بسیاری ضروری است و از نظر نقدینگی بیت کوین در جایگاه بهتری نسبت به لایت کوین قرار می گیرد.

تاریخچه لایت کوین: چه کسی لایت کوین را به وجود آورد و چرا؟

لایت کوین توسط چارلی لی یکی از فارغ التحصیلان موسسه فناوری ماساچوست ایجاد شد. لی از مهندسان پیشین گوگل است که در سال 2011 به بیت کوین علاقمند شد و بعد از ایجاد لایت کوین در سال 2013 به عنوان مدیر مهندسی به صرافی ارزهای دیجیتال بایننس پیوست.

بعد از پیوستن به این صرافی کریپتو، لی تا حد زیادی توسعه لایت کوین را کنار گذاشت. در آن زمان، او بر این باور بود که کمک به مردم برای خرید بیت کوین و نگه داشتن بین کوین مهم است زیرا لایت کوین هنوز آماده رشد نبود.

در اواخر سال 2017، لی شرکت را به منظور توسعه همه جانبه لایت کوین ترک کرد. اکنون، او به عنوان مدیرعامل بنیاد لایت کوین فعالیت می کند. بنیاد لایت کوین یک سازمان غیرانتفاعی برای پشتیبانی از رمزارزهاست.

در دسامبر سال 2017، او فاش کرد که تمام لایت کوین خود را فروخته و اهدا کرده است و اغلب به خاطر توئیت در مورد ارزهای دیجیتال با منافع شخصی مورد اتهام بوده است. لایت کوین در آن زمان در بالاترین سطح خود در حدود 350 دلار معامله می شد و این حرکت لی با انتقاد گسترده ای مواجه شد.

اما چرا لایت کوین به وجود آمد؟ در بیانیه ای از خالق لایت کوین که در اکتبر سال 2011 در  Bitcointalk forum منتشر شد، لی عنوان کرد که او می خواست ارز دیجیتالی را ایجاد کند که نقره برای طلای بیت کوین باشد. او با استفاده از بهترین نوآوری های بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال فعال در آن زمان این کار را انجام داد.

این رمزارز پس از آن به وجود آمد که لی در تلاش برای ایجاد یک فورک از بلاکچین بیت کوین، «با پایگاه کد بیت کوین بازی می کرد». به گفته او، در ابتدا صرفا یک پروژه جانبی سرگرم کننده بود، اما بعداً تکامل یافت.

لایت کوین به دلیل نوآوری های به کار گرفته شده در ایجاد آن مانند ترکیبی از سرعت انتشار سریع تر بلاک و استفاده از الگوریتم هشینگ اسکریپت، از سایر ارزهای دیجیتال متمایز است. همچنین، به شدت از مکانیزمی به نام premine دوری می کند، سیستمی که به سازندگان ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاکچین اجازه می دهد قبل از راه اندازی عمومی پروژه، برای خود کوین استخراج کنند. premine در ابتدا به عنوان روشی برای پاداش دهی به سازندگان پروژه و تامین بودجه برای توسعه آن مورد استفاده قرار می گرفت.

در آن زمان، بسیاری از اعضای جامعه خواهان ارزهای دیجیتال جایگزین بودند. وقتی لایت کوین عرضه شد، لی به این نگرانی ها پاسخ داد. او گفت: «کنترل تعداد زیادی کوین توسط یک فرد یا یک گروه و استفاده از آن ها بر اساس مناسبت ها خود در تضاد با مفهوم غیرمتمرکز بودن بیت کوین است.»

یک هفته قبل از راه اندازی لایت کوین، لی کد منبع و باینری آن را منتشر کرد تا مردم بتوانند ماینینگ را قبل از شروع به کار تست کنند. زمان عرضه توسط یک نظرسنجی در Bitcointalk forum مشخص شد، به گونه ای که اعضا توانستند بهترین زمان را انتخاب کنند. همه قادر بودند به صورت همزمان ماینینگ را شروع کنند زیرا تاریخ راه اندازی را می دانستند و تنها کافی بود با یک تغییر ساده در فایل های خود استخراج لایت کوین را آغاز کنند.

با این وجود، لایت کوین با premine کوچک عرضه شد. در مجموع 150 لایت کوین به عنوان بلاک پیدایش؛ اولین بلاک در شبکه؛ عرضه شد و دو بلاک بعدی برای تایید اعتبار آن استخراج شدند. وقتی لایت کوین شروع به کار کرد، پاداش برای استخراج یک بلاک 50 لایت کوین بود که در آن زمان هیچ ارزشی نداشت.

چگونه می توانید لایت کوین (LTC) بخرید؟

می توانید آن را ازطریق صرافی ارز دیجیتال اتراکس خریداری کنید. 

اتراکس، صرافی ارزهای دیجیتال با خدمات خودکار و پرداخت از طریق درگاه بانکی است. خرید و فروش ارزهای دیجیتال گوناگون به صورت سریع و امن در اتراکس انجام می‌شود. با مزایایی نظیر سرعت، امنیت، تنوع و سهولت، اتراکس بهترین گزینه برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال است.

همین حالا به اتراکس ملحق شوید و تجربه کار با صرافی مدرن و راحت را تجربه کنید.

آیا لایت کوین از روش اجماع اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) استفاده می کند

همانطور که در بخش های قبلی گفته شد، لایت کوین یک آلت کوین مبتنی بر استخراج است و چنین کوین هایی از روش اجماع اثبات کار (PoW) برای تایید تراکنش های خود استفاده می کنند.

در اصل، روش اجماع اثبات کار (PoW) به طرفی نیاز دارد که به همه شرکت کنندگان شبکه نشان دهد مقدار مشخصی از تلاش های محاسباتی انجام شده است. برخلاف بیت کوین که روش هشینگ SHA-256 PoW استفاده می کند، لایت کوین تکنیک Scrypt PoW را به کار می گیرد که نیاز کمتری به منابع دارد.

بر اساس گفته Tarsnip، تابع مشتق کلید Scrypt برای استفاده در سیستم پشتیبان آنلاین Tarsnap توسعه یافته است و طراحی آن به گونه ای است که در برابر حملات جستجوی فراگیر سخت افزاری نسبت به عملکردهای جایگزین، ایمن تر باشد.

تفاوت لایت کوین و بیت کوین

در حالی که لایت کوین به عنوان نقره دیجیتالی عرضه شد، درست مانند بیت کوین یک رمزارز همتا به همتا مبتنی به بلاکچین است که برای رفع برخی از کاستی های بیت کوین طراحی شد.

هدف طراحی این بود که با انجام تراکنش های سریع تر از بلاک چین بیت کوین، پذیرش پرداخت های لایت کوین موجب سهولت معاملات تجاری شود. به طور متوسط، استخراج یک بلاک لایت کوین دو و نیم دقیقه طول می کشد، این در حالی است که استخراج یک بلاک بیت کوین 10 دقیقه به طول می انجامد که چهار برابر بیشتر است. به عبارت دیگر، تاجرانی که فقط تراکنش ‌های ایمن را انجام می ‌دهند، مجبور نیستند یک ساعت کامل برای شش تأیید در شبکه منتظر بمانند.

اگرچه در اینجا یک مبادله امنیتی وجود دارد، اما بازرگانان می توانند منتظر تاییدهای بیشتر از سوی شبکه در هنگام استفاده از لایت کوین باشند. از آنجایی که بلاک ها در لایت کوین چهار برابر سریع تر هستند، دشواری استخراج در شبکه نیز سریع تر تنظیم می شود، تقریبا هر سه روز و نیم یکبار.

به منظور تقلید از مسیر توسعه بیت کوین، رویدادهای هاوینگ لایت کوین نیز تغییر می کنند. در حالی که تولید بیت کوین هر 21000 بلاک یکبار نصف می شود، تولید لایت کوین هر 840000 بلاک نصف می شود. به طور مشابه، برای اطمینان از استخراج آخرین لایت کوین درست همزمان با استخراج آخرین بیت کوین، عرضه لایت کوین به 84 میلیون کوین محدود می شود.

در حالی که بیت کوین از الگوریتم هشینگ SHA-256 استفاده می کند، الگوریتم هشینگ Scrypt در لایت کوین مورد استفاده قرار می گیرد که یک تابع مشتق از کلید رمز عبور است. Scrypt به طور خاص برای جلوگیری از حملات احتمالی ازطریق استفاده از سخت افزارهای ماینینگ تخصصی، مانند مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASICs) طراحی شد. در ابتدا باور بر این بود که بیت کوین در برابر چنین حملاتی آسیب پذیر خواهد بود.

الگوریتم اجماع لایت کوین یک حافظه فشرده در تلاش برای خنثی کردن رقابت تسلیحاتی ماینینگ احتمالی است. در عمل، این رقابت تسلیحاتی هرگز رخ نداد و سخت افزار ماینینگ تخصصی برای استفاده در شبکه لایت کوین توسعه داده شده اند.

لایت کوین ویژگی های جدیدی را به کار می گیرد

تلاش های اولیه رمزارزها با اجرای چند ویژگی پشتیبانی شدند که در ابتدا ارائه و بعدها در شبکه بیت کوین پیاده سازی شدند. این پیشرفت ها اغلب با هدف اطمینان از این که شبکه می تواند تراکنش های بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد به وجود آمدند، این کار باید بدون به خطر انداختن تمرکززدایی و تضمین امنیت در حین تراکنش صورت می پذیرفت.

سگویت (SegWit)

بیت کوین و لایت کوین تاحدودی شبیه به هم هستند و به این ترتیب هر دو می توانند پیشرفت یکسانی را تجربه کنند. لایت کوین اغلب در بکارگیری ویژگی های جدید پیشگام است، زیرا یک خطای بزرگ در شبکه لایت کوین نسبت به شبکه بیت کوین آسیب کمتری وارد خواهد کرد. ارزش بازار لایت کوین از نظر تاریخی ارزش بیت کوین را تحت الشعاع قرار داده است.

یکی از اولین ویژگی هایی که قبل از اضافه شدن به بیت کوین در بلاکچین لایت کوین پیاده سازی شد، Segregated Witness یا سگویت است. سگویت برای اولین بار برای بیت کوین و در سال 2015 ارائه شد، اما لایت کوین این تکنولوژی را استفاده کرد. بعد از این که مشکل خاصی در شبکه لایت کوین رخ نداد، تکنولوژی به بیت کوین نیز اضافه شد.

در اصل، سگویت با «تفکیک» داده‌ های امضای دیجیتال در هر تراکنش در خارج از آن و استفاده بهتر از فضای محدود به مقیاس ارز دیجیتال کمک می‌ کند. این تکنولوژی با هدف رسیدگی به مشکلات مقیاس پذیری بیت کوین توسعه یافته است.

لایت کوین در اوایل سال 2017 تکنولوژی سگویت را به کار گرفت و به خاطر موفقیت آن بر روی شبکه، بر روی بلاکچین بیت کوین نیز پیاده سازی شد. در ابتدا، سگویت خیلی سریع بر روی شبکه لایت کوین استفاده شد، خیلی سریع تر کاربردی که در بلاکچین بیت کوین داشت. استفاده از آن به تدریج در هر دو شبکه توسعه یافت.

شبکه لایتنینگ

شبکه لایتنینگ یک راه حل مقیاس پذیر است که در اصل یک لایه اضافی بر روی بلاکچین رمزارز ایجاد می کند، در این لایه تراکنش های سریع و کارمزدها ناچیز هستند. این لایه اضافی شامل کانال های پرداخت تولید شده توسط کاربر است. شبکه لایتنینگ در ابتدا برای پیاده سازی بر روی بلاکچین بیت کوین طراحی و توسعه یافت.

مانند سگویت، این شبکه ابتدا بر روی لایت کوین پیاده سازی شد و به منظور آزمایش شبکه لایتنینگ در یک محیط اقتصادی واقعی از آن استفاده کردند. راه حل مقیاس پذیر دو لایه همچنان مورد بحث است. بر اساس گفته منتقدان، این شبکه کاربران را به سمت کیف پول های غیرقانونی سوق می دهد که در آن کاربران مجبورند گره خود را اجرا کنند.

بکارگیری شبکه لایتنینگ لایت کوین به کندی صورت گرفت، در حالی که استفاده از این شبکه در بیت کوین طی ماه های اول رشد صعودی داشت. دلیل این کندی در استفاده در لایت کوین ممکن است کارمزدهای پایین در لایه پایه باشد.

اولین اتمیک سواپ خارج از زنجیره بین شبکه های لایتنینگ لایت کوین و بیت کوین در سال 2017 تکمیل شد. چرلی لی بیان کرد که لایت کوین می تواند در زمان شلوغی بلاکچین بیت کوین و بالا بودن هزینه ها، وارد شبکه لایتنینگ کند.

میمبل ویمبل (MimbleWimble)

پروتکل میمبل ویمبل یک اجرای اصلاح شده از الگوریتم PoW است که زیربنای بلاکچین یک رمزارز را تشکیل می دهد. این پروتکل از شناسایی ورودی ها و خروجی های منفرد مرتبط به تراکنش ها جلوگیری می کند، در نتیجه حریم خصوصی بهبود یافته و امکان ردیابی کاهش می یابد.

لایت کوین شبکه آزمایشی میمبل ویمبل را در اکتبر سال 2020 راه اندازی کرد. تمرکز توسعه دهنده اصلی بر آسان تر کردن این روند برای کاربران غیر تکنیکی لایت کوین بود. لازم به ذکر است که هیچ اجماع نظری در مورد بهترین روش استفاده از پروتکل میمبل ویمبل در بیت کوین یا لایت کوین وجود ندارد.

برخی از توسعه دهندگان بر این باورند که ادغام میمبل ویمبل با پروتکل بیت کوین پیامدهای نامطلوبی به همراه خواهد داشت و بسیار دشوار است. درنتیجه، برخی پیشنهاد کردند که این پروتکل به عنوان یک زنجیره فرعی به لایت کوین یا بیت کوین اجرا شود.

لایت کوین چه کاربردهایی دارد؟

لایت کوین یکی از اولین رمزارزهای جایگزین موفق بود، اما با گذشت زمان به دلیل نداشتن پیشنهاد ارزش مشخص مورد انتقاد قرار گرفت. از آنجایی که عرضه لایت کوین محدود است و به عنوان نقره ای برای طلای بیت کوین مبادله می شود، کاربران را به خود جذب کرد.

تورم لایت کوین ازطریق مکانیزم های هاوینگ کنترل می شود. از زمان عرضه لایت کوین در سال 2011، بلاکچین آن به اندازه ای امنیت داشته است که از حملات 51% جلوگیری کند. حمله 51% وقتی رخ می دهد که یک نهاد یا نهادهای ماینینگ بتوانند بیش از 51% از قدرت محاسباتی ایمن سازی شبکه را در اختیار خود داشته باشند و از آن برای تغییر در تاریخچه بلاکچین استفاده کنند.

قابلیت اطمینان یکی از فاکتورهای مهمی است که به نفع لایت کوین عمل می کند. از آنجایی که سوءاستفاده بزرگی را تجربه نکرده است، لایت کوین به عنوان یک رمزارز قابل اطمینان در نظر گرفته می شود که می توان با هزینه نسبتا پایین برای انجام معاملات از آن استفاده کرد. به همین خاطر، منطقی است که بگوییم لایت کوین نقره در دنیای ارزهای دیجیتال است.

این رمزارز در حال حاضر در بین سرمایه گذاران و معامله گرانی که به عرضه محدود و کاهش عرضه برای گمانه زنی در مورد قیمت آن تکیه می کنند، مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به قابلیت اطمینان لایت کوین، این رمزارز در سبد ارزهای دیجیتال سرمایه گذاران قرار می گیرد تا بدون هرگونه غافلگیری منفی در جریان نوسانات بازار ارزهای دیجیتال قرار گیرند.

حفظ حریم خصوصی در شبکه لایت کوین بسیار ساده تر از شبکه هایی با هزینه های کارمزد بالاتر است، زیرا هزینه جابجایی دارایی کمتر است. لایت کوین همچنین برای پرداخت هزینه های کالا یا خدمات استفاده می شود زیرا بیشتر پردازنده های پرداخت رمزارز از آن پشتیبانی می کنند.

لایت کوین یک ارز دیجیتال با نقدینگی بالاست که در اکثر صرافی های ارزهای دیجیتال وجود دارد و همین امر آن را به یک گزینه ایده آل برای معامله گرها تبدیل کرده است. از آنجایی که تراکنش ها در این شبکه نسبتا ارزان هستند، برخی از آن برای انتقال وجه بین صرافی های مختلف یا پلتفرم های وام دهی استفاده می کنند تا از کارمزدهای بالا در شبکه هایی مانند اتریوم و بیت کوین اجتناب کنند.

شبکه لایت کوین به طور پیوسته بیش از 100000 تراکنش را در روز پردازش می کند و معمولا بین 200000 تا 300000 آدرس فعال دارد. اگرچه محبوبیت آن به شبکه بیت کوین نمی رسد، اما کاربردپذیری آن غیرقابل انکار است.