7 مورد از شاخص‌های مهم حوزه دیفای که هر سرمایه‌گذار باید بداند!
با توجه به سرعت رشد سرسام‌آور فضای DeFi (امور مالی غیرمتمرکز)، درک و ارزیابی سیل عظیم پروژه‌های جدید مشکل شده است. به همین خاطر شناخت شاخص‌های مهم حوزه دیفای در ارزیابی ارزش ذاتی پروژه‌ها و به دنبال آن تصمیم‌گیری نسبت به خرید یا فروش آنها، بسیار تاثیرگذار خواهد بود.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
با توجه به سرعت رشد سرسام‌آور فضای DeFi (امور مالی غیرمتمرکز)، درک و ارزیابی سیل عظیم پروژه‌های جدید مشکل شده است. به همین خاطر شناخت شاخص‌های مهم حوزه دیفای در ارزیابی ارزش ذاتی پروژه‌ها و به دنبال آن تصمیم‌گیری نسبت به خرید یا فروش آنها، بسیار تاثیرگذار خواهد بود.
تحلیل بنیادی به‌دنبال تعیین این موضوع است که آیا پروتکلی کم‌تر از ارزش ذاتی آن ارزیابی شده است یا خیر، تا سرمایه‌گذاران و معامله‌گران بتوانند تصمیمات بهتری در مورد موقعیت خود اتخاذ کنند.
چگونه می‌توان ارزش «ذاتی» دارایی‌های دیفای را ارزیابی کرد؟ در ادامه با برخی از موثرترین معیار‌های ارزیابی پروتکل‌های دیفای آشنا خواهید شد.
مقدمه
امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) چنان پرشتاب حرکت می‌کند که همراهی با آن و صد البته ارزیابی به‌موقع پروژه‌های جدید بسیار مشکل شده است. فقدان رویکرد استاندارد و روش‌های بسیار متفاوت برای سنجش و مقایسه پروتکل‌های دیفای بر این معضلات افزوده است.
اما جای نگرانی نیست. در این مقاله برخی شاخص‌های مهم حوزه دیفای را که منابع اطلاعاتی خوبی به شمار می‌آیند، ارائه می‌شود. از آنجا که مقادیر قابل‌توجهی داده به‌طور عمومی در درون زنجیره موجود است، استفاده از این شاخص‌ها برای هر معامله‌گر یا سرمایه‌گذار آسان است.
1. ارزش کل قفل‌شده (TVL)
همانطور که از نام آن بر می‌آید، ارزش کل قفل‌شده (TVL) مجموع وجوه قفل‌شده در پروتکل دیفای است. می‌توان ارزش کل قفل‌شده را به عنوان تمام نقدینگی بازار در استخر نقدینگی در نظر گرفت. برای مثال، در مورد صرافی یونی‌سواپ، ارزش کل قفل‌شده به معنی مجموع وجوه سپرده‌گذاری شده از سوی فراهم کنندگان نقدینگی (LPs) در پروتکل است.
ارزش کل قفل‌شده (TVL) شاخص مفیدی است که این دید را می‌دهد که چه میزان علاقه به سرمایه‌گذاری در دیفای وجود دارد. همچنین ارزش کل قفل‌شده می‌تواند در مقایسه با «سهم بازار» پروتکل‌های مختلف دیفای موثر باشد. این امر به‌ویژه برای سرمایه‌گذارانی که به‌دنبال پروژه‌های دیفای کم‌‌ارزشیابی‌شده هستند، می‌تواند مفید باشد.
موضوع شایان توجه دیگر این است که نحوه سنجش ارزش کل قفل‌شده با استفاده از ارزش‌های (پولی) متفاوت است. برای مثال، معمولا TVL قفل‌شده در پروژه‌های اتریوم برحسب ETH یا USD سنجش می‌شود.
2. نسبت قیمت به فروش (P/S)
در کسب و کار سنتی، نسبت قیمت به فروش را با قیمت سهام شرکت به درآمد (p/e) شرکت مقایسه می‌کنند. از این نسبت سپس برای تعیین اینکه آیا سهام مورد نظر کم‌تر یا بیشتر از ارزش ذاتی ارزیابی شده نیز، استفاده می‌کنند.
از آنجا که بسیاری از پروتکل‌های دیفای در حال درآمدزایی هستند، از معیار مشابهی می‌توان برای آنها نیز استفاده کرد. چگونه می‌توان از این نسبت استفاده کرد؟ برای این کار باید ارزش جاری بازار پروتکل را بر درآمد تقسیم کرد. ایده اصلی این است که هر چه این نسبت پایین‌تر باشد، ممکن است پروتکل کم‌تراز ارزش ذاتی ارزیابی شده باشد.
به‌خاطر داشته باشید این روش قطعی برای محاسبه ارزش‌گذاری نیست. اما از شاخص‌های مهم حوزه دیفای محسوب می‌شود که در ارائه ایده کلی از اینکه ارزش‌گذاری پروژه در بازار تا چه حد منصفانه است، سودمند خواهد بود.
3. میزان عرضه توکن در صرافی‌ها
از شاخص‌های مهم حوزه دیفای می‌توان به میزان عرضه توکن در صرافی‌ها اشاره کرد. زمانی که فروشندگان بخواهند توکن‌های خود را بفروشند، معمولا این کار در صرافی‌های متمرکز (CEXs) انجام می‌شود. اما از طرف دیگر، تعداد ابزارهای معاملاتی در دسترس کاربران که در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) قرار دارند نیز به سرعت در حال رشد است. با این حال، محل‌های متمرکز معمولاً نقدشوندگی به‌مراتب بیشتری دارند. به همین دلیل است که باید به میزان توکن عرضه شده در صرافی‌ها توجه کرد.
فرض ساده‌ای درباره عرضه توکن وجود دارد. زمانی که تعداد توکن‌ها در صرافی زیاد باشد، فشار فروش بالا می‌رود. از آنجا که دارندگان و نهنگها وجوه را در کیف پول خود نگهداری نمی‌کنند، احتمالاً سعی دارند توکن‌هایشان را بفروشند.
البته، موضوع به این سادگی هم که توضیح داده شد نیست. بسیاری از معامله‌گران از دارایی‌های خود به‌عنوان وثیقه برای معاملات مارجین یا فیوچرز استفاده می‌کنند. بنابراین، وجود تعداد زیادی از یک ارز در صرافی‌ها لزوماً به‌معنی قریب‌الوقوع بودن فروش نیست. به هر حال، این شاخص مهمی است که حتماً باید مد نظر قرار گیرد.
4. تغییر حجم توکن در صرافی‌ها
گفته شد که در نظر گرفتن حجم عرضه توکن می‌تواند مفید باشد. اما توجه به حجم توکن به تنهایی کافی نیست. تغییرات اخیر این حجم توکن را نیز باید در نظر گرفت. تغییر زیاد حجم توکن در صرافی‌ها اغلب نشانه افزایش نوسان خواهد بود.
برای مثال، نقطه مقابل سناریویی را که در مورد حجم توکن بحث کردیم در نظر بگیرید. اگر دارایی‌های زیادی از صرافی‌های غیرمتمرکز برداشت شود، می‌تواند نشانه این باشد که نهنگها در حال انباشت توکن هستند. حال سوال این است که اگر آنها می‌خواستند توکن‌های خود را زود بفروشند، چرا باید آنها را به کیف پول انتقال دهند؟ پایش جابجایی توکن به این روش می‌تواند مفید باشد.
5. تعداد آدرس‌های منحصربهفرد
با آنکه تعداد آدرس‌های منحصربهفرد محدودیت‌های خودش را دارد، اما هنوز از شاخص‌های مهم حوزه دیفای شناخته می‌شود. با افزایش مداوم تعداد آدرس‌های مربوط به نگهداری کوین یا توکن خاص، نشانه‌‌ای از افزایش استفاده آن کوین یا توکن است. در ظاهر ممکن است چنین به‌نظر برسد که آدرس‌های بیشتر با کاربران بیشتر و افزایش استفاده همبستگی دارد.
با این وجود، این معیار فریبنده است. هر کسی می‌تواند به‌آسانی هزاران آدرس بسازد و وجوهش را بین آنها توزیع کند و تصور استفاده گسترده را ایجاد کند. بنابراین، همانند هر معیاری در تحلیل بنیادی باید تعداد آدرس‌های منحصربهفرد را در کنار عوامل دیگر بررسی کرد.
6. استفاده غیرسوداگرانه
فرض کنید توکنی در مایه‌های ایموجی پیش چشمان شما قرار دارد که نوید بازده فوق‌العاده را می‌دهد، اما آیا این توکن واقعا بازدهی دارد؟ اگر فقط بالا رفتن قیمت مد نظر باشد در آن صورت شاید بتوان مهر تایید چارلز پانزی را گرفت، اما این روند افزایش قیمت همیشگی نخواهد بود.
برای پی بردن به ارزش واقعی توکن باید کاربرد و موارد استفاده توکن را شناخت. در حالت ایده‌آل، با بررسی تعداد تراکنش‌هایی که با هدف سوداگری انجام نگرفته است، می‌توان متوجه ارزش آن را اندازه گرفت. البته این کار دشوار است. یک روش خوب این است که مبادلاتی که در صرافی‌های متمرکز یا غیرمتمرکز انجام می‌شود را بررسی کرد. هدف، بررسی تعداد افرادی است که از توکن استفاده می‌کنند.
7. نرخ تورم
عالی است، توکنی با عرضه کم! این سیگنال واقعا خوبی است، نه؟
نه لزوماً. از شاخص‌های مهم حوزه دیفای که باید زیر نظر گرفت، نرخ تورم است. عرضه کم تضمینی بر تداوم آن نیست، خصوصاً اگر توکن‌های جدید به‌طور مداوم ایجاد می‌شوند. خاصیت دیگر بیت کوین کاهش مداوم نرخ تورم است که از لحاظ تئوری، از کاهش ارزش واحدهای موجود در آینده جلوگیری می‌کند.
این بدان معنی نیست که هر سیستمی باید از قاعده کمیابی بیت‌کوین تقلید کند. رشد توکن به‌خودی خود لزوماً بد نیست، اما اگر بیش از حد باشد می‌تواند سهم شما را از کیک کاهش دهد. درصد استانداردی که «خوب» یا «بد» تلقی شود وجود ندارد، بنابراین کار عقلانی این است که هنگام بررسی سایر معیارها تعداد توکن‌ها را هم در نظر گرفت.
سخن پایانی
اگر معامله‌گر کهنه‌کار رمزارزها باشید، می‌دانید که استفاده از این معیارها در تحلیل بنیادی سنتی متداول است. اگر با شاخص‌های مهم حوزه دیفای آشنا نیستید، شدیداً توصیه می‌شود، ابتدا مقاله تحلیل بنیادی چیست را مطالعه کنید تا دانش خود را در زمینه تحلیل بنیادی افزایش دهید.
بازارها مثل همیشه غیرقابل‌پیش‌بینی، غیرمنطقی و مستعد نوسان مفرط هستند. مهمتر از همه، تحقیق خود شما نقش اساسی در موفقیت دارد.
نظرات
ارﺳﺎل ﻧﻈﺮ ﺟﺪﯾﺪ