همانطور که دنیای ارزهای دیجیتال در حال رشد و تکامل خود است، همگرایی هوش مصنوعی (AI)، سیستمهای احراز هوست دیجیتال، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDCs) این پتانسیل را دارند که جنبههای مختلف زندگی ما از جمله ناشناس بودن را تغییر دهند. در حالی که این فناوریها مزایای متعددی را ارائه میدهند، معایب و پیچیدگیهایی را نیز معرفی میکنند که میتواند بر سطح حریم خصوصی کاربران در دنیای آنلاین تأثیر بگذارد. این مقاله از وبلاگ اتراکس به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه همگرایی بین هوش مصنوعی و رشد فناوریها میتواند بر ناشناس بودن آنلاین و پیامدهای گستردهتر برای افراد و جامعه تأثیر بگذارد.
هدف سیستمهای شناسایی دیجیتال افزایش امنیت و مبارزه با فساد و تقلب با ارائه هویت آنلاین قابل تأیید کاربران است. با این حال، این سیستمها ممکن است ناخواسته ناشناس بودن آنلاین را تضعیف کنند. هدف اصلی هویت دیجیتال پیوند دادن فعالیتهای آنلاین به افراد خاص است. سپس بهطور خاص ردیابی و نظارت بر رفتار آنلاین را برای دولتها و سازمانها آسانتر میسازند. در حالی که چنین سیستمهایی مزایای امنیتی ارائه میدهند، نگرانیهایی را در مورد حفظ حریم خصوصی کاربر و پتانسیل افزایش نظارت ایجاد میکنند.
قابلیتهای نظارت مبتنی بر هوش مصنوعی در سالهای اخیر بهطور قابل توجهی توسعه یافته است. الگوریتمهای هوش مصنوعی میتوانند حجم وسیعی از دادهها را با سرعت و دقت تجزیه و تحلیل کنند. این مر بهطور چشمگیری ناشناس بودن آنلاین را به خطر خواهد انداخت. دولتها و سازمانها میتوانند از هوش مصنوعی برای نظارت مؤثرتر بر فعالیتهای آنلاین، شناسایی الگوهای رفتاری که هویت و فعالیتهای کاربران را آشکار میسازند، استفاده کنند. این نظارت تشدید شده مفهوم تعاملات آنلاین خصوصی و ناشناس را به چالش میکشد.
معرفی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) و استفاده از ارزهای دیجیتال فرصتها و چالشهایی را برای ناشناس ماندن آنلاین ایجاد میکند. تراکنشهای CBDC، که نسخههای دیجیتالی ارزهای ملی هستند، ممکن است بیشتر از تراکنشهای نقدی فیزیکی قابل ردیابی باشند. بهطور مشابه، در حالی که برخی از ارزهای دیجیتال ویژگیهای حفظ حریم خصوصی را ارائه میدهند، برخی دیگر شفاف و قابل ردیابی در بلاکچینهای عمومی هستند. این دوگانگی سؤالاتی را در مورد چگونگی حفظ حریم خصوصی مالی در عصر دیجیتال ایجاد میکند.
ظرفیت هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل دادهها از منابع متعدد میتواند منجر به بینامسازی شود. با جمعآوری اطلاعات به ظاهر نامرتبط، الگوریتمهای هوش مصنوعی میتوانند افراد را حتی زمانی که دادهها از پلتفرمهای مختلف تهیه میشوند شناسایی کنند. هرچه دادههای بیشتری از منابع مختلف جمعآوری شود، خطر ناشناسزدایی بیشتر میشود و حفظ حریم خصوصی در عصر دیجیتال را با چالش مواجه میکند.
حتی ارتباطات رمزگذاری شده نیز ردی از ابردادهها، مانند مهرهای زمانی، مکانها و روابط فرستنده و گیرنده را بر جای میگذارند. تجزیه و تحلیل ابرداده مبتنی بر هوش مصنوعی میتواند این بخشها را برای ایجاد فعالیتهای آنلاین کاربر در کنار هم قرار دهد و در نتیجه میزان ناشناس بودن آنلاین را حتی زمانی که محتوا رمزگذاری شده است به چالش بکشد.
مقررات دولتی ممکن است به پلتفرمهایی برای جمعآوری و اشتراکگذاری دادههای کاربر نیاز داشته باشد که بهطور قدرتمند ناشناس بودن کاربر را به خطر میاندازد. علاوه بر این، مقررات ارزهای دیجیتال میتواند الزامات سختتر شناخت مشتری خود (KYC) را تحمیل کند و سطح ناشناس بودن در تراکنشهای مربوط به کریپتوکارنسیها را کاهش دهد. این اقدامات نظارتی میتواند به محیطی منجر شود که در آن تراکنشهای دیجیتال به راحتی قابل ردیابی هستند و بر توانایی کاربران برای حفظ ناشناس بودن تأثیر میگذارد.
پیشرفتها در یادگیری ماشینی پتانسیل نامزدایی کردن دادههای به ظاهر ناشناس را نشان داده است. همانطور که تکنیکهای هوش مصنوعی تکامل مییابند، احتمال عدم نامگذاری موفق نیز افزایش مییابد. این نگرانیهایی را در مورد ماندگاری طولانی مدت ناشناس بودن آنلاین و حفظ آن ایجاد میکند.
هدف سیستمهای شناسایی دیجیتال افزایش امنیت و مبارزه با فساد و تقلب با ارائه هویت آنلاین قابل تأیید کاربران است. با این حال، این سیستمها ممکن است ناخواسته ناشناس بودن آنلاین را تضعیف کنند.
الگوریتمهای هوش مصنوعی میتوانند حجم وسیعی از دادهها را با سرعت و دقت تجزیه و تحلیل کنند. این مر بهطور چشمگیری ناشناس بودن آنلاین را به خطر خواهد انداخت.
همگرایی هوش مصنوعی و رشد فناوریها، سیستمهای شناسایی دیجیتال، CBDCها و ارزهای دیجیتال نشاندهنده یک تغییر فنآوری مهم با پیامدهای گسترده برای ناشناس بودن آنلاین است. در حالی که این نوآوریها مزایای متعددی را ارائه میدهند، اما چالشها و معایبی را نیز معرفی میکنند که میتواند چشمانداز دیجیتال را تغییر دهد. ایجاد تعادل بین پیشرفت فناوری، امنیت و حریم خصوصی مستلزم بررسی دقیق و گفتوگو میان سیاستگذاران، فنآوران و جامعه است. همانطور که این فناوریها به تکامل خود ادامه میدهند، حفاظت از حریم خصوصی آنلاین یک ملاحظه اساسی برای اطمینان از یکپارچگی تعاملات دیجیتال و آزادیهای شخصی است.
نظرات
ارﺳﺎل ﻧﻈﺮ ﺟﺪﯾﺪ