برای درک بهتر مکانیسم ارزهای دیجیتال، بهتر است کمی در مورد تاریخچه بلاکچین اطلاعات داشته باشید. در یک کلام، رمزارزها بر پایه فناوری بلاکچین استوارند و این فناوری به مخاطبان اجازه میدهد حتی بدون اعتماد به یکدیگر به اجماع برسند.
ایده اولیه
تاریخچه بلاکچین به سال 1991 برمیگردد که دانشمندانی مثل استوارت هابر و دابلیو اسکات استورنتا ایدهای مطرح کردند. ایده اولیه آنها راهحل عملی و محاسباتی برای برچسبزنی اسناد دیجیتال بود تا تاریخ اسناد قابل دستکاری نباشد.
این سیستم از زنجیره بلوکهای امن رمزنگاریشده برای ذخیرهی اسناد برچسبدارِ زمانی استفاده میکرد و در سال 1992 درخت مرکل (Merkle trees) در این طرح ادغام شد و با ممکن شدن جمعآوری چندین سند در یک بلوک، کارایی این سیستم بیشتری شد. بااینحال، این فناوری بلااستفاده ماند و مدل اولیه آن در سال 2004 یعنی چهار سال قبل از شکلگیری بیت کوین منقضی شد.
الگوی اثبات کار قابل استفاده مجدد (RPoW)
در سال 2004، دانشمند کامپیوتر و فعال حوزه رمزنگاری، هال فینی (هارلود توماس فینی 2) سیستمی به نام گواه اثبات کار قابل استفاده مجدد (RPoW) معرفی کرد. این سیستم با دریافت هشکش غیرقابل مبادله یا تعویضناپذیر براساس توکن اثبات کار، اجرا میشد و در مقابل یک توکن امضاشده با RSA ایجاد میکرد که میتوانست از شخصی به شخص دیگر انتقال یابد.
گواه اثبات با نگهداری مالکیت توکنهای ثبتشده بر روی یک سرور مورد اعتماد، مسئله دوباره خرج کردن را حل میکرد؛ هدف از طراحی این سرور این بود که تمام کاربران از سراسر جهان بتوانند درستی و یکپارچگی آن را فورا اعتبارسنجی کنند.
گواه اثبات کار را میتوان اولین پیشنمونه و گام اولیه در تاریخچه بلاکچین و رمزارزها به حساب آورد.
شبکه بیتکوین
در اواخر 2008، وایت پیپر (ایده اولیه) سیستم پول الکترونیک نظیربهنظیر غیرمتمرکزی به نام بیتکوین معرفی شد که بوسیله شخص یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو به یک فهرست پستی رمزنگاری ارسال شد.
براساس الگوریتم اثبات کار هش اما بدون استفاده از تابع محاسباتی سختافزاری مانند اثبات کار، حفاظت از خرج دوباره بیتکوین بوسیلهی پروتکل نظیربهنظیر غیرمتمرکز برای ردگیری و تایید تراکنشها فراهم شد. بهطور خلاصه، بیتکوینها از طریق ماینرها و با استفاده از مکانیزم اثبات کار و سپس بوسیله گرههای غیرمتمرکز در شبکه مورد تایید قرار میگیرند.
در سوم ژانویهی 2009 بیتکوین برای اولین بار پا به عرصه گذاشت، یعنی زمانی که اولین بلوک بیتکوین بوسیله ساتوشی ناکاموتو استخراج شد و 50 بیتکوین جایزه داشت. دریافتکننده اولین بیتکوین، هال فینی بود که 10 بیتکوین را از ساتوشی ناکاموتو در اولین تراکنش بیتکوین جهان در 12 ژانویه 2009 دریافت کرد.
اتریوم
در سال 2013، ویتالیک بوترین، برنامهنویس و همبنیانگذار مجله بیتکوین عنوان کرد که بیتکوین برای ساخت اپلیکیشنهای غیرمتمرکز نیازمند یک زبان اسکریپتنویسی است. پس از ناکامی در جلب نظر این جامعه، شروع به توسعه یک پلتفرم جدید محاسباتی توزیعشده برمبنای بلاکچین یعنی اتریوم کرد که کارکرد اسکریپتنویسی با نام قراردادهای هوشمند از ویژگیهای آن بود.
قرارداد هوشمند، برنامهها یا اسکریپتهایی هستند که بر روی بلاکچین اتریوم مستقر و اجرا میشوند. برای مثال میتوان انجام تراکنش را به برآورده شدن شروط معین وابسته کرد. قراردادهای هوشمند به زبان برنامهنویسی خاص نوشته میشوند و به بایتکُد ترجمه میشوند و پس از آن یک ماشین مجازی تورینگ کامل غیرمتمرکز با نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) میتواند آن را بخواند و اجرا کند.
توسعهدهندگان همچنین میتوانند اپلیکیشنهایی را در درون بلاکچین اتریوم ایجاد و منتشر کنند. از این اپلیکیشنها معمولا با عنوان اپلیکیشنهای غیرمتمرکز (DApps) یاد میشود و هماکنون صدها اپلیکیشن غیرمتمرکز در بلاکچین اتریوم، شامل پلتفرمهای رسانه اجتماعی، اپلیکیشنهای قمار و مبادلات مالی در حال اجرا هستند.
ارز دیجیتال اتریوم، اتر است که میتواند به صورت بین حسابی و برای پرداخت هزینه محاسباتی قراردادهای هوشمند استفاده شود. امروزه تکنولوژی بلاکچین، توجه عموم را به خود جلب کرده است و در انواع اپلیکیشنها که به کریپتوکارنسیها محدود نمیشود نیز کاربرد دارد.
در این مقاله، سعی شد، تاریخچه بلاکچین به صورت خیلی خلاصه گفته شود.
میخواهید بهترین صرافی برای خرید و فروش ارزهای گوناگون با خدمات خودکار و درگاه بانکی را بشناسید؟ اترکس بهترین گزینه است!
اترکس، صرافی ارزهای دیجیتال با خدمات خودکار و پرداخت از طریق درگاه بانکی است. خرید و فروش ارزهای دیجیتال گوناگون به صورت سریع و امن در اترکس انجام میشود. با مزایایی نظیر سرعت، امنیت، تنوع و سهولت، اترکس بهترین گزینه برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال است.
همین حالا به اترکس ملحق شوید و تجربه کار با صرافی مدرن و راحت را تجربه کنید.